Türk askeri için yıllardır herkes "Mehmetçik" dedi ancak bugüne kadar kimse neden askere Mehmetçik dendiği üzerinde fazla kafa yormadı. Askerler için neden bu ismin kullanıldığına ise Türk Silahlı Kuvvetleri'nin dergisinde yer verildi.

"VAH MEHMETÇİK, VAH"
TSK bünyesinde çıkarılan Silahlı Kuvvetler Dergisi, Mehmetçik"in hikayesini yazdı. Buna göre;

Ocak 1912'de Trablusgarp'ta Tobruk Savaşında bir subayın yanında çarpışan Mehmet isimli asker şehit düştü. Onbaşı, subaya dönüp "Kumandan, Mehmet şehit düştü" diye bağırdı. Subay da "Vah Mehmetçik, vah" diye karşılık verdi. Subayı duyan diğer askerler şehit düşen askerin ismini Mehmetçik sanıp "Mehmetçik şehit düştü" diye bağrıştı. Arap askerler ise dilleri dönmediğinden, "Muhammedcik, Muhammedcik şehit oldu" diye bağırdı. Alay yazıcısı da deftere "İlk şehidimiz Mehmetçik" diye yazdı. O gün şehit düşen, gazi olan ama adı bilinmeyenlerin hepsine Mehmetçik denildi.

TSK’nın yayın organı olan Silahlı Kuvvetler Dergisi günümüzde Türk ordusunun temel direği Türk askeri veya erleri için kullanılan “Mehmetçik” unvanı, tarihi hikayesini okuyucularına sundu.

Araştırmacı ve öğretmen Zeki TEOMAN’ın kaleme aldığı hikayeye göre:

“Ocak 1912’de Trablusgarp’ta Tobruk Savaşı’nda bir subayın yanında çarpışan Mehmet isimli asker şehit düştü. Yanı başındaki onbaşı subaya dönüp;

- ‘Kumandan, Mehmet şehit oldu.’ diye bağırdı...

Subay da;

- ‘Vah Mehmetçik, vah... Yazık oldu Mehmetçik’e... Allah yardımcısı olsun.’ diye söylendi dudakları arasından...
Subayı duyan diğer askerler, şehit olan arkadaşlarının ismini ‘Mehmetçik’ sanarak;

- ‘Mehmetçik şehit düştü, Allah rahmet eylesin.’ diye bağrıştılar.

Aralarındaki Arap askerler de dilleri dönmediğinden ‘Muhammetçik, Muhammetçik şehit oldu.’ diye tekrarladılar.
Mehmetçik adı, böylelikle ağızdan ağıza gerilere kadar ulaştı. Gerilerde bir çadırda çalışan
alay yazıcısı, önündeki deftere ‘İlk şehidimiz Mehmetçik.’ diye yazdı.

O gün, 9 saat süren savaşta yaralanan, şehit düşen, gazi olan ama adı bilinmeyenlerin hepsine Mehmetçik denildi”.